«Hiru mende beranduago,
4 milioi beltz afrikar indarrez eraman zituzten Brasilera, esklabo gisa lan
egitera.»
Eman dezagun zuzena dela esaldia.
Orduan, XV. mendearen amaieran, plantazio-jabeak 4 milioi beltz horiek noiz
etorriko zain egongo ziren Brasilen, baina 300 bat urtez atzeratuta heldu ziren
esklaboak; berandu, baina heldu ziren azkenean!
Zer gertatu da? Beste
hainbatetan bezala, erdararen oihartzuna nagusitu zaigula: erdaraz, “tres
siglos más tarde” esaten denez, nahastu egiten gara tarde horrekin, kalkatu egiten
dugu –oker–, eta gero behar zuena berandu bihurtzen
da. Askori gertatzen zaigu, gero!: euskaraz ikasten hasi berri denari,
irratiko kazetari bikain batzuei, irakasleoi, zenbait euskaltzaini ere...
Hona esaldia,
zuzenduta:
«Hiru mende beranduago geroago,
4 milioi beltz afrikar indarrez eraman zituzten Brasilera, esklabo gisa lan
egitera.»
Hiztegiaren arabera,
“ohi den, egoki den, behar den uneaz geroago” da berandu:
- "Berandu heldu gara hitzordura"
- "Irakaslea berandu etorri da
klasera, eta are beranduago Vanessa"
- "Oso berandu oheratu naiz bart, eta
barea baino motelago daukat burua gaur goizean: ez lo bai lo"…
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina